Pintoreak

Urculo Fernandez, Eduardo

Bizkaiko pintore garaikidea, 1938ko irailaren 21ean Santurtzin jaioa. Madrilen hil zen 2003ko martxoaren 31n.

Gaixotasun baten ondorioz, Asturiasko meategietan topografo-laguntzailea izanik, margotzen hasi zen ihesbide gisa. Sama de Langreoko Udaleko beka batekin, Madrilen pintura margotzera joan zen. Parisen, Danimarkan eta Suedian zabaldu zituen ezagutzak. Lehenik, hiriko eta meatzaritzako errealismoaren eraginpean margotu zuen. Ondoren, espresionismorantz bideratu zuen ibilbidea, eta geroago, pop art-erantz, "mitoak" izeneko errealismo sinboliko oparo baten baitan. Horiek, nagusiki, hauek dira: kapelak "iraganeko memoriaren uneei dei egiteko", bidaiak (maletak eta hutsik dauden aulkiak) eta bidaiariak; izan ere, "jaio eta hil artean pertsonaren bizitzan gertatzen dena bidaia handi bat da"; ondorioz, "ez dago bidaia laburrak baino okerragorik". Pintura kronika egiteko beharra dela uste du, gizona eta emakumearen azalpena, eta kolorearen nabarmentzea "bizitasuna transmititzen duen gauza den heinean". Pertsonaiek ez dute aurpegirik eta hala eta guztiz ere, beti lekuren batera begiratzen dute.

Europan eta Amerikan eman du lana ezagutzera eta Eduardoren lanak Asturias, Tenerife, Bogota, Erroma, Ostende, Madril, Villafames eta abarreko museoetan daude ikusgai. 1997ko irailean, Madrilgo Kultura Zentroak atzera begirako zabala bildu zuen; bertan, sorrera artistikoaren 40 urteak laburbiltzen dira. Aldi berean, Caja de Pamplonak, 125. urteurrenaren oroimen-zikloaren baitan, bere 27 lanen erakusketa eskaini du; bertan, mito adierazgarriak ageri dira. Urculok egin zuen Iruñeko Zezen Plazako kartela 1995ean.

Egikera lineal ezin hobearekin, "kapelen pintorea" euskal pop artearen eta bere inguruko pertsonaiarik garrantzitsuenetako bat da.