Kontzeptua

Pop Rock Euskal Herrian

Bidasoaren iparraldean, badirudi motelagoa izan dela musika jarduera urbanoena Hego Euskal Herriko hiri industrializatuenetako eta kosmopolitetako batean baino. Peio Ospital eta Pantxoa Carrèrre bikotea izan zen ezagunenetako bat. 1969an grabatu zuten lehen diskoa Toulousen, baina beti pop hutsa baino folk gehiago estilo-planoan, batez ere Manex Pagola interpreteak konposatutako abestiekin. Iparraldeko beste bikote bat bi Eñautek osatuko lukete: Etxamendi eta Larralde, baita folk liriko tradizionalean ere. Baina Etxahun bezalako jendea, batez ere gazteak eramaten zituen frantziar poparen gizarte-bultzadarekin bat etorriz, erritmo-kutsu handiagoa ematen saiatu zen euskal kanta ipartarrarena bezalako ondare bukolikora, batez ere eragin handiena zuena: Zuberoarena. Errobi edo Niko Etxart taldea eta haren Ximinorak-Minxoriak, 70eko hamarkadan, esperientzia garrantzitsuak izan ziren Ipartar kanta herrikoia modernizatzeko.

Iruñea jarduera bitxiz bizi izan zen pop-rockaren lehen garai hartan. "Jaialdien" jario dinamikoa izan zen, hala nola goizeko programazio dominikalak Gayarre Antzokian. Fraide domingotarren jabetzako Radio Popularreko lokalak, edo moja eskolako ekitaldi aretoa, kontzertuak emateko tokiak izan ziren larunbat arratsaldeetan. Juniors-ek deribazio arrantxeraren batekin egiten zuten popa, Faltzesko kantariak Mexiko kantaren tonu altuetara iristeko duen trebetasunagatik, eta EP diskoren bat grabatu zuten. Condes dotoreei Bartzelonako Sirexen zaletasunak igartzen zitzaizkien. Breks gazteenak izan ziren denbora batez tokiko itxaropen handia. Iratxoak She's A Woman de los Beatles jatorrizko hizkuntzan batere erraza ez denarekin ausartzen dira. Ánakosek, neska buru zutela eta Kataluniatik inportatutako teklatu ero batek, gauza bera egiten zuten Rolling Stonesen Gogobetetasunarekin.

Iruñerriko eszenari bultzada handia eman zion Joaquín Luqui Caparrosoko kazetari ipartsu eta aitzindariak, El Pensamiento Navarro kontserbadore karlistan Ritmorama asteroko saila sortu zuenak, irrati-saio aurreratuen protagonista izan zen (Discofilia edo Requeterritmo, Radio Requeté karlista) eta irrati-kate arrakastatsuaren bultzatzaile nagusia izan zen.