Jesus Apellaniz da gerraosteko Arabako pinturak duen lehen profesionala. Bizitza erdialdean zegoela, paisaiagile gisa izan zuen ibilbide luze eta emankorra benetan abiatu zen. Pintore ibiltaria zen, bidaiari nekaezina, eta penintsula geografikoko lau puntu kardinalak zeharkatu zituen, batzuetan bakarrik eta beste batzuetan Andres semearekin.
40ko hamarkadan, eta neurri txikiagoan 50eko hamarkadan ere, bakarkako erakusketa asko izan zituen. Bilbo, Donostia, Gasteiz, Iruñea, Zaragoza, Bartzelona, Palma Mallorca, Madril, Valladolid, Gijon, A Coruña, Vigo, Pontevedra... hiri horietan antolatu zituen erakusketak, besteak beste. Urte batzuk geroago, 1953an, Parisera joan zen berriz ere, eta zazpi urte geroago Italiara eta Frantziako Kosta Urdinera. Bidaietan makina bat ohar, zirriborro eta txangoetako margolanak biltzen zituen.
50eko hamarkadatik aurrera bakarkako erakusketek behera egin zuten; horrek ez du esan nahi, hala ere, lan erritmoa jaitsi zuenik, maila berean eutsi baitzion. 1954an antzinako objektuen galeria berria ireki zuen jatorrizko hiri zentroan, Araba Jeneralaren kaleko 7. zenbakian; bertan funtsak (uda garaian) Zarautzen hamarkada bat lehenagotik irekita zuen erakusketa espazioarekin uztartzen zituen; azken horrek, gainera, bezero fidelak zituen.
Gasteizko galeria irekitzeari esker, eta beste pintore garaikideen lana erakusteaz eta atzera begirakoren bat edo beste antolatzeaz gain (esaterako Ignacio Diaz Olano maisuari eskainitakoa, kasu, 1954an), funts finko bat bere margolanentzako gordetzen zuen. Hala, ez du geografia espainiarretik bidaiatu behar egindako lana ezagutzera emateko.