Literatoak

Zabala Artetxe, Juan Luis

"Ilun, isil, uzkur, izu. Hala diote Interviú aldizkarikoek. Neuregandik jaso dute gainera Xeperen deskripzio hori, neuk banan-banan horrelaxe esandakoak baitira hitzok, gutxi gora-behera. "Oscuro, callado, tímido, un poco arisco. Eso es: un poco arisco". Haren zaletasunik handienak punk musika eta era guztietako mamorro eta narraztiak zirela diote geroxeago, eta egia da hori ere. Ez dago gezurrik. Oso arraroa iruditu zait dena ordea. Ahoz esandako egia xumea xede maltzurreko gezur bihurtu balitz bezala inprimaturik agertzean. Izan ere, ilun, isil, uzkur eta izua zen Xepe, baina ez hori bakarrik, beste gauza asko ere bai. Bizitzari behin eta berriz aurre egin eta bizitzari behin eta berriz gaina hartzeko balio zuen barne-egoskorkeria indartsua zuen, esate baterako. Hark barru-barruan sarturik zuen bizimin beltz ezkutu baina indartsu hura misterio benetan liluragarria zen."

Galdu arte. Edit. Susa, 1996.


"Oscuro, callado, tímido, arisco. Así lo describen en Interviú. Y el caso es que fui yo quien les proporcionó esa información, y yo mismo les dije, poco más o menos, esas palabras: "Oscuro, callado, tímido, arisco. Eso es: un poco arisco". Un poco más adelante se detalla en el reportaje que sus mayores aficiones eran la música punk y toda clase de bichos y reptiles; y también eso es cierto. No hay en ello ninguna mentira. Y, sin embargo, todo me ha parecido muy extraño. Como si aquella verdad pronunciada por mí se hubiera convertido, al aparecer en letra impresa, en una mentira de la peor intención. Porque, si bien es cierto que Shepe era oscuro, callado, tímido y arisco, Shepe era también mucho más que eso. Tenía, por ejemplo, una terquedad interior que le servía para enfrentarse una y otra vez a la vida, y salir una y otra vez triunfante. Aquel oscuro dolor vital, oculto pero poderoso, que albergaba en lo más profundo de sí mismo, era un misterio realmente cautivador".

Hasta la victoria, siempre, Edit. Hiru, 1998. Traducción: Gerardo Markuleta.