Aita Donostiarentzat oso gogorra zen bere organista-zerbitzuak eskaintzen zituen elizan organo egoki bat ez edukitzea. Posible izango al zen bigarren eskuko organo bat aurkitzea, modu onean zegoena, arrazoizko prezio batengatik? Lortuko al zuen bere aitak, Jose Antonio Zulaicak, berriz ere Ikastetxearenganako eskuzabaltasun keinu bat edukitzea?
Parisera iritsi bezain azkar gai honen inguruan aritu zen, 1920ko apirilaren 15 eta 17an Cavaillé Coll enpresan agertuz. Azkenik, 1922ko uztailaren 21an Aita Donostiak bere egunkarian idatzi zuen:
"Gertaera ikaragarria: arratsaldeko lehen trenean iritsi da organoa, segituan jarri ziren martxan bi idi-gurdi eta zaldien kotxe edo gurdia; kokatu baina lehen instrumentua zegoen kaxa guztiak zeuden, hogeita bi, ikastetxearen barruan." (Itzulpena gazteleratik moldatua)
1922ko abuztuaren 20an estreinaldi handia gertatu zen. Ekitaldiaren buru Ildefonso de Ciáurriz probintziburua izan zen. Organoa Aita Fortunatok bedeinkatu zuen, Aita Donostiaren anaiak. Organo berria Luis Urteaga eta Victor Zubizarretak jo zuten.